Een team van archeologen heeft in Jeruzalem de opgraving afgerond van een aaneengesloten stuk van de oude stadsmuur. De ommuring van de stad dateert uit de tweede eeuw voor Christus.

Het archeologische werk, dat jaren heeft geduurd, is sinds vorige week klaar, zegt het team tegen persbureau AP. Het zijn fundamenten van de muur die om heel toenmalig Jeruzalem liep, een veel groter gebied dan de huidige Oude Stad.

De tien meter hoge muur met 60 wachttorens werd opgericht tijdens de dynastie van de Hasmoneeën, een onafhankelijk Joods koninkrijk dat over Judea heerste van 141 tot 37 voor Christus. De huidige muur rond de Oude Stad is pas enkele eeuwen oud.

De vondst werd gedaan onder een 19de-eeuws gevangenisgebouw dat tegenwoordig deel uitmaakt van het Tower of David Museum. Archeologen begonnen daar in 1999 te graven, maar vanwege het geweld in Jeruzalem tijdens de Tweede Intifada (2000-2005) werd het werk stilgelegd.

Twee jaar geleden werden de schepjes, troffels en borsteltjes weer tevoorschijn gehaald. Met de hand werden twee olympische zwembaden aan zand en puin verwijderd voordat de muur tevoorschijn kwam.

'Archeologisch bewijs'

Het gevonden stuk muur is bijna 50 meter lang en vijf meter breed. Waar de archeologen zich het meeste over verbaasden was de hoogte: de muur bleek over een groot stuk tot op hetzelfde niveau te zijn afgebroken en de vraag is: waarom?

Experts hebben twee theorieën. De meest aansprekende gaat terug op het verhaal over de belegering van Jeruzalem rond 132 voor Christus door de Hellenistische koning Antiochus VII, die is beschreven door de Romeinse historicus Flavius Josephus. De Joodse verdedigers van de stad zaten in het nauw en hun koning besloot een deal te sluiten met Antiochus. Onderdeel daarvan was dat de stedelingen de fortificaties rond Jeruzalem "met de grond gelijk zouden maken".

"We denken dat we daar nu archeologisch bewijs voor hebben gevonden", zegt Amit Re'em, een van de archeologen. "Het is wonderlijk, archeologie en oeroude verhalen die bij elkaar komen, dat is de magie van Jeruzalem."

Koning Herodes

Maar die theorie wankelt. Op andere plekken in de stad zijn namelijk stukken antieke stadsmuur teruggevonden die helemaal niet zijn afgebroken. Daarom zien sommige deskundigen meer in een andere theorie. Mogelijk is ruim een eeuw na de belegering van Antiochus alleen een klein deel van de oude muur neergehaald om plaats te maken voor het paleis van Herodes, de beruchte Romeinse koning uit het Nieuwe Testament.

Het is volgens de experts onwaarschijnlijk dat de stad een eeuw lang, tot aan de Romeinse overheersing, zonder de bescherming van een omwalling zat.

Nu de archeologische fase is afgerond, wil het Tower of David Museum een glazen vloer installeren boven de resten van de stadsmuur. De renovatie gaat volgens plan zo'n twee jaar duren.

De aanleg van een waterstofnetwerk dat in 2030 de vijf grote industrieclusters in Nederland en de buurlanden met elkaar moet verbinden, loopt vertraging op. Ook is er veel te weinig geld beschikbaar, zo concludeert de Algemene Rekenkamer na onderzoek.

De Gasunie begon onlangs met de aanleg van het netwerk. Groene waterstof is een alternatief voor industrieën die nu nog afhankelijk zijn van aardgas. Er wordt dan geen CO2 meer wordt uitgestoten.

De kosten voor de aanleg van het waterstofnetwerk werden vier jaar geleden geraamd op 1,5 miljard euro. Inmiddels zijn de ramingen opgelopen naar 3,8 miljard euro.

Niet alleen gaan de kosten omhoog, er kan ook minder gebruik gemaakt worden van bestaande gasleidingen. De reden daarvoor is dat de industrie minder snel van het gas af gaat dan eerder verwacht. Daardoor blijven gasleidingen langer in gebruik. Het gevolg is dat er meer nieuwe leidingen voor waterstof moeten worden aangelegd.

Financiële controle onder de maat

Minister Hermans van Klimaat en Groene Groei was eerder op de hoogte van kostenoverschrijdingen dan aan de Tweede Kamer werd gemeld, schrijft de Algemene Rekenkamer. "Wij vinden dat de minister scherper op de kwaliteit van de kostenraming had moeten zijn, omdat deze bepalend is voor de hoogte van de subsidie."

De 750 miljoen euro aan toegezegde subsidie is bij lange na niet voldoende om het waterstofnetwerk aan te leggen. De rekenkamer schat dat de overheid nog zeker 2,5 miljard euro moet bijpassen. Dat is 1,8 miljard euro meer dan aan subsidie is toegezegd.

Voor de verduurzaming van de Nederlandse industrie is de overgang van aardgas naar elektriciteit niet genoeg. Er zijn voor de -chemische- industrie naast elektronen ook moleculen nodig in de vorm van gas. De meest duurzame manier om dat te realiseren is groene waterstof. Dat is een vorm van gas die gemaakt wordt van duurzaam opgewekte elektriciteit en water.

Er wordt al tientallen jaren gebruik gemaakt van waterstof in de industrie, maar die is meestal gemaakt van aardgas. Dit wordt grijze waterstof genoemd. Als bij het gebruik van grijze waterstof de CO2 in de fabriekspijp afgevangen wordt, wordt gesproken van blauwe waterstof.

Om het hele netwerk te laten draaien op groene waterstof is er veel duurzaam opgewekte elektriciteit nodig.

Bedrijven zijn huiverig

Omdat er op dit moment nauwelijks groene waterstof beschikbaar is, is groene waterstof heel erg duur. Vanwege de hoge prijs durven bedrijven de overgang naar groene waterstof niet aan. Hierdoor lijkt ook de aan te leggen infrastructuur voorlopig niet rendabel. Ook in andere landen doet probleem zich voor.

Op dit moment is Shell het enige bedrijf dat in Nederland een investering in een grote waterstoffabriek heeft aangedurfd. Gasunie is begonnen met de verbinding van de Hydrogen 1 van Shell op de Tweede Maasvlakte naar de raffinaderij in Pernis.

Afgesproken is dat voor ieder onderdeel van het waterstofnetwerk bekeken wordt of het rendabel is. Voor de aanleg van de overige onderdelen zijn er nog geen definitieve investeringsbesluiten genomen. In totaal gaat het om 1200 kilometer aan waterstofleidingen.

Duidelijkheid nodig over extra geld

De Algemene Rekenkamer adviseert het kabinet om voor het vervolg van de aanleg betere afspraken te maken over de financiering. Dat betekent een keuze uit meer overheidssubsidie, een lager rendement voor de Gasunie of hogere kosten voor de gebruikers van het waterstofnetwerk.

Net als Nederland kampt Duitsland met een snel toenemende woningnood. Een recordaantal van 1 miljoen mensen is dakloos of heeft geen vaste woning. Tegelijkertijd worden er steeds minder huizen gebouwd. De Duitse regering wil de wooncrisis aanpakken met een nieuw middel: de 'Bau-Turbo'.

Bouwen moet eenvoudiger worden. Wanneer een stad of gemeente de turbo inzet, mag er van de normale bouwregels worden afgeweken. Zo mag er gebouwd worden op plekken waar het bestemmingsplan dat niet toestaat en is een bouwvergunning voor kleine projecten niet altijd nodig.

Als een bouwaanvraag niet binnen drie maanden wordt behandeld, geldt die voortaan automatisch als goedgekeurd. Een ingrijpende maatregel, want zo'n procedure kan nu jaren duren.

Veel kansen

Lokale overheden mogen zelf bepalen of en hoe de bouwturbo wordt ingezet. Het snelst groeiende stadsdeel van Berlijn, Pankow, grijpt het wapen met beide handen aan. "De stad is in enkele jaren met 350.000 mensen gegroeid, terwijl er nauwelijks beschikbare woningen zijn. Daardoor zit de woningmarkt helemaal vast", zegt districtbestuurder Cornelius Bechtler.

Door de maatregel kan de nieuwbouw eenvoudig worden opgevoerd, ziet hij. "We kunnen nu appartementen bouwen op een plek waar volgens het bestemmingsplan eengezinswoningen horen." Ook ziet hij kansen voor het toevoegen van woningen, bijvoorbeeld boven een supermarkt.

De grote woningbouwklappers zijn aan de stadsrand, op grote nieuwbouwlocaties. Even verderop in Pankow, op een deels braakliggend terrein, moet een autoluwe wijk met 8600 woningen verrijzen. "Hier komen houten woningen, die elders al gebouwd zijn en hier als Playmobilhuizen worden neergezet", zegt stadsontwikkelaar Heiko Ruddigkeit.

Andere uiterste

Niet iedereen is enthousiast. "Bouwturbo klinkt leuk, maar het is niet realistisch", zegt Theresa Keilhacker, architect en lid van de Berlijnse klimaatraad. Bouwen is nu eenmaal complex en tijdrovend. "Het duurt lang omdat allerlei belangen moeten worden afgewogen. Om dan maar regels te omzeilen en naar niemand te luisteren? Dan vervallen we van het ene uiterste in het andere."

Zij vreest dat de laatste groene plekken in steden worden bebouwd, zoals in de Grüner Kiez in Pankow. "Hier verzetten bewoners zich tegen bouwplannen op hun groene binnenplaats", zegt ze bij het afgezette hofje. Hier zijn bijna honderd woning gepland. De bouwturbo kan de omwonenden daarbij buitenspel zetten, vreest Keilhacker. "Milieuwetgeving kan worden omzeild en burgerinspraak is niet meer nodig."

De architect wil liever een 'ombouwturbo', waarbij slimmer gebruik wordt gemaakt van de gebouwen die er zijn. "In de hoogte uitbreiden kan ook, zonder de ziel van de wijk aan te tasten."

Andere critici denken dat de bouwturbo vooral dure woningen voor de hogere middenklasse zal opleveren. Zo vervalt in Berlijn met de turbo de eis om minstens 30 procent betaalbaar te bouwen, zegt oppositiepoliticus Julian Schwarze (De Groenen).

Stadsdeelbestuurder Bechtler temt de zorgen. "Het is niet zo dat nu alles zo maar mag. We zijn nog steeds gebonden aan allerlei bouwregels." Ook houdt de overheid voldoende grip om het 'juiste' te bouwen, denkt hij. Voor bouwprojecten groter dan twee hectare blijven inspraakavonden bovendien bestaan.

De woningnood in Duitsland

Duitsland heeft een geschat tekort van 2 miljoen betaalbare appartementen in steden. Vorig jaar werden 251.900 woningen opgeleverd, het laagste aantal sinds 2015. Dat wordt geweten aan gestegen bouwkosten, hogere rentes en een terughoudende opstelling van investeerders. Duitsland kent niet zoals Nederland een hoge stikstofuitstoot, dus dat vormt geen belemmering.

De huurprijzen stijgen flink, met name in de grote steden. In Berlijn, Hamburg en Frankfurt steeg de gemiddelde huur vorig jaar met 10 tot 12 procent. Duitsland is een huurland: het is het enige EU-land waar meer mensen huren (53 procent) dan een huis bezitten. Door immigratie en expats neemt de vraag naar huurwoningen toe. Bijna nergens in Europa wordt zo'n groot deel van het inkomen besteed aan woonlasten als in Duitsland: ongeveer een kwart.

Bechtler verwacht dat het turbopakket de bouwkosten zal verlagen. "De planningstijd duurde in Duitsland altijd lang en dat maakt het ook kostbaar. Als je de procedures verkort, wordt het ook kostentechnisch aantrekkelijker om in woningbouw te investeren."

Andere Berlijnse stadsdelen zijn terughoudender met de inzet van de bouwturbo, mede omdat die tot nieuwe juridische uitdagingen leidt. Bouwbedrijven vrezen dat lokale overheden daarom koudwatervrees hebben.

Stadsontwikkelaar Ruddigkeit vindt de hele bouwturbo wel een spannend middel. "Ik zie het als een experiment. We moeten het gewoon uitproberen. Als je niets probeert, blijft alles hetzelfde."