De Britse toneelschrijver en Oscarwinnaar Tom Stoppard is op 88-jarige leeftijd overleden. Hij wordt geprezen als de grootste Britse toneelschrijver van zijn generatie. Het management van Stoppard meldt dat de toneelschrijver vredig thuis in het Engelse graafschap Dorset in het bijzijn van zijn familie is overleden.

Stoppard won in zijn decennialange carrière vele prestigieuze prijzen. Hij kreeg een Oscar voor het scenario van de film Shakespeare in Love uit 1998 met Gwyneth Paltrow, Joseph Fiennes en Judi Dench.

Stoppard schreef ook de scripts voor de films Empire of the Sun, Brazil en Anna Karenina. Ook schaafde hij de scripts bij van de film Sleepy Hollow van Tim Burton en Indiana Jones and the Last Crusade van Steven Spielberg. De Britse krant The Times schrijft dat Stoppard ook meewerkte aan The Bourne Ultimatum, Schindler's List en 102 Dalmatians.

Tony Awards

Hij won vijf Tony Awards, de belangrijkste Amerikaanse theaterprijzen, voor Rosencrantz and Guildenstern Are Dead, Travesties, The Real Thing, The Coast of Utopia en Leopoldstadt.

In 1997 werd Stoppard geridderd door de Britse koningin Elizabeth vanwege zijn verdiensten voor de literatuur.

'Diepe liefde Engelse taal'

Het management van Stoppard, United Agents, schrijft dat de toneelschrijver herinnerd zal worden om zijn werk, zijn "briljante en menselijke karakter" en zijn "diepe liefde voor de Engelse taal". Het management sluit het bericht af met de boodschap dat het een eer was om met Stoppard te werken en hem te kennen.

Rolling Stones-zanger Mick Jagger zegt dat Stoppard zijn "favoriete toneelschrijver" is en dat hij een "majestueus oeuvre van intellectueel en amusant werk" nalaat.

Met het script voor Shakespeare in Love won Stoppard een Oscar:

Stoppard werd in 1937 als Tomas Straussler geboren in het huidige Tsjechië, als zoon van een Joodse arts. Aan het begin van de Duitse bezetting vluchtte het gezin naar Singapore en vervolgens naar India. De vader van Stoppard bleef achter in Singapore. Volgens sommige media stierf hij in een Japans concentratiekamp, volgens andere werd het schip waarop hij vluchtte door de Japanners gebombardeerd.

Na diens dood hertrouwde de moeder van Stoppard met een Engelse officier, Kenneth Stoppard, waarna het gezin naar het Verenigd Koninkrijk verhuisde. Pas later kwam Stoppard tot de ontdekking dat veel van zijn familieleden door de nazi's waren vermoord.

Hamlet

Stoppard ging als 17-jarige van school en werd journalist bij een krant in Bristol. Later zei Stoppard daarover dat hij een journalist van formaat wilde worden. "Het was mijn droom om op de grond van een Afrikaans vliegveld te liggen terwijl machinegeweerkogels over mijn typemachine vlogen."

Maar volgens Stoppard was hij niet geschikt als verslaggever. "Ik vond dat ik niet het recht had om mensen vragen te stellen. Ik dacht altijd dat ze een theepot naar mij zouden gooien of de politie zouden bellen." Stoppard werd theaterrecensent en ging schrijven voor radio en televisie.

Zijn eerste Tony Award kreeg hij voor Rosencrantz and Guildenstern Are Dead uit 1966 dat later werd verfilmd. Rosencrantz en Guildenstern zijn twee vrienden van Hamlet in het toneelstuk van Shakespeare.

De 88-jarige Stoppard trouwde driemaal, zijn eerste twee huwelijken eindigden in een scheiding. In 2014 gaf hij voor het laatst het jawoord. De toneelschrijver had vier kinderen en meerdere kleinkinderen.

Tientallen kerken binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) gaan zich afsplitsen. Dat gebeurt uit onvrede over de koers van de rest van de organisatie op het gebied van homoseksualiteit en vrouwelijke dominees. Daarmee is er voor het eerst sinds 1892 een scheuring binnen het kerkgenootschap.

Al is dat volgens de kerken zelf niet aan de orde. "Er is een breed gedragen wil om elkaar vast te houden als Christelijke Gereformeerde Kerken. Daartoe gunnen we elkaar de ruimte die plaatselijk nodig is in dit proces", zeggen de kerken na een bijeenkomst in de Pniëlkerk in Veenendaal. Kenners zijn het daarmee oneens en spreken wel degelijk van een kerkscheuring.

Vrouwelijke dominees

Zo'n zeventig conservatievere plaatselijke CGK-kerken zijn het niet eens met het beleid ten aanzien van homoseksualiteit en vrouwelijke dominees. De conservatieve kerken vinden het niet goed dat sommige, meer progressieve kerken binnen het genootschap ruimte geven aan vrouwelijke dominees en een iets lossere omgang met homoseksuele kerkleden. Deze homoseksuelen mogen bijvoorbeeld belijdenis doen.

De oprichting van de CGK gaat terug naar 1892. In totaal telt het genootschap 181 plaatselijke kerken. Daarmee staat het voor een klein deel van gereformeerd Nederland, dat zich ook in andere kerkgenootschappen heeft verzameld.

Een deel van de conservatieve kerken kwam vandaag bijeen in Veenendaal om te beslissen of ze, los van de algemene vergaderstructuur, een eigen vergaderstructuur willen optuigen. In kerkelijke termen wordt dat ook wel een synode genoemd.

"Op het moment dat je je zo opnieuw organiseert, is er feitelijk sprake van een kerkscheuring", zegt Arnold Huijgen. Hij is Theoloog des Vaderlands en daarnaast ook predikant binnen de CGK. "Van voorgaande kerkscheuringen weten we dat zo'n scheuring dwars door gezinnen en huwelijken heen kan lopen."

Wat is de CGK?

Nederlandse gereformeerde christenen zijn verdeeld over allerlei verschillende kerkgenootschappen. Zo heb je, naast de CGK, onder meer de Nederlandse Gereformeerde Kerken (NGK) en de Gereformeerde Gemeente in Nederland (GGiN).

Bij de CGK zijn zo'n 66.000 leden aangesloten, van wie een groot deel actief lid is.

Volgens de eigen website gelooft de kerk dat de Bijbel het betrouwbare woord van God is. De landelijke organisatie van de CGK formuleerde eerder dat homoseksualiteit een zonde is en vrouwen geen dominee mogen worden in de kerk. Een aantal progressievere gemeenten wijkt inmiddels af van die lijn.

"De 'middengroep' in de CGK is vrij genuanceerd over deze thema's en wil ondanks verschillen het genootschap bij elkaar houden. De conservatieve kerken vinden dat het genootschap zich overal aan de regels moet houden", zegt theoloog Huijgen.

Volgens Huijgen kan de kerkscheuring juist in die middengroep frictie opleveren. "Dat zijn vaak kleine gemeenten, zij moeten na een afscheiding besluiten bij welke variant ze zich aansluiten. Als om die reden een aantal kerkleden vertrekt, kunnen de kerken op termijn bijvoorbeeld het kerkgebouw of de predikant niet meer betalen."

Lang stond de CGK juist bekend als een heel saamhorig kerkgenootschap, zegt Huijgen. "Deze scheuring is historisch gezien wel heel bijzonder. De CGK is sinds de oprichting in de 19e eeuw nog nooit gescheurd en stond altijd bekend om zijn vriendelijke cultuur", zegt hij. "Andere genootschappen keken vaak met veel bewondering naar de CGK."

Volgens Huijgen is die cultuurverandering wel logisch. "Er zijn een hoop zij-instromers in de kerk gekomen, mensen die overstapten vanuit andere kerkgenootschappen. Die zij-instromers lijken uniformiteit belangrijker te vinden dan samen blijven."

Oekraïne zat achter de aanval gistermiddag op Russische olietankers in de Zwarte Zee. Dat zegt een bron binnen de Oekraïense veiligheidsdienst tegen persbureaus AP en Reuters. Doelwit van de droneaanval waren de tankers Kairos en Virat. Eerder vandaag kwam Oekraïne met beelden van de aanval, zonder die officieel op te eisen.

Beide vaartuigen zijn onderdeel van de Russische schaduwvloot, die volgens de database van OpenSanctions wordt gebruikt om de sancties tegen Moskou te omzeilen. De schepen voeren onder de vlag van Gambia.

Er brak brand uit op de Kairos toen hij op 52 kilometer afstand van de Turkse provincie Kocaeli voer. De tanker was onderweg vanuit Egypte naar de Russische haven Novorossiejsk. Vervolgens werd de Virat geraakt, op 64 kilometer uit de Turkse kust.

Volgens de Turkse minister van Transport en Infrastructuur, Abdulkadir Uraloglu, zijn 25 bemanningsleden van de Kairos gered door de Turkse kustwacht. Ook de 20 bemanningsleden van de Virat zouden veilig zijn.

Sancties

In januari dit jaar legden de Verenigde Staten de Virat sancties op, gevolgd door de Europese Unie, Zwitserland, het Verenigd Koninkrijk en Canada. In juli legde de EU de Kairos sancties op, gevolgd door Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk.

De schepen konden olie ter waarde van bijna 70 miljoen dollar vervoeren.

Oekraïne heeft beelden vrijgegeven waarop te zien is hoe de tankers door zeedrones worden aangevallen: