Een file van betonwagens vanochtend vroeg op de Kop van Zuid in Rotterdam. Voor de bouw van een nieuw hotel in de stad waren talloze betonwagens nodig, en dat leidde tot flinke drukte.

Het nieuwe hotel moet de komende jaren verrijzen op de Wilhelminapier. De eerste werkzaamheden begonnen vandaag om 06.00 uur. Volgens Daan van der Vorm, de eigenaar van het bedrijf dat het hotel bouwt, wordt 1700 kubieke meter beton gestort voor het nieuwe hotel.

Om al dat beton te vervoeren zijn 200 vrachtwagens nodig. "Elke 3 tot 4 minuten komt een nieuwe lading beton aan", zegt hij tegen de regionale omroep Rijnmond.

De grote hoeveelheden beton zijn nodig voor de aanleg van een vloer van de parkeergarage onder het hotel. "Het is een heel geregel nu om dit in één keer voor elkaar te krijgen", zegt de uitvoerder van het project. "We hebben vier verkeersregelaars die constant met elkaar in contact staan en de vrachtwagens af kunnen roepen, zodat ze zo snel mogelijk kunnen wisselen met een volle wagen, als een wagen leeg is."

Een jaar aan graven, funderen en voorbereiden is hier volgens Van der Vorm aan voorafgegaan. "Het betonstorten gaat vandaag de hele dag door. Daarna wordt de keldervloer helemaal afgewerkt, dat gaat nog zeker de hele nacht duren", zegt hij. "We hopen zo snel mogelijk boven de grond uit te komen."

De start van de bouw liet jaren op zich wachten. Al in 2018 werd bekend dat de eigenaren van Hotel New York er een gebouw bij wilden hebben. De opening van het hotel staat in 2028 gepland. Tot die tijd is de bouw via een livestream 24 uur per dag te volgen.

Door de bestrijding van schimmels in de landbouw werken sommige medicijnen tegen schimmels bij mensen minder goed. Hierdoor neemt de kans toe dat mensen een schimmel oplopen die resistent is.

Behandeling wordt hierdoor een stuk moeilijker en voor kwetsbare mensen kan het zelfs fataal zijn. Dat concludeert het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) in een onderzoek dat is gedaan in opdracht van het ministerie van Landbouw.

Het instituut roept op om waar mogelijk het gebruik van antischimmelmiddelen in de landbouw te beperken en dit voor sommige schimmels helemaal te verbieden.

In Nederland krijgen ongeveer 3000 mensen per jaar een levensbedreigende schimmelinfectie. Een veel grotere groep kampt met een chronische schimmelinfectie, dit geldt voor ruim 250.000 mensen. De meeste schimmels die bij mensen voorkomen, worden bestreden met middelen waarin zogenoemde azolen zijn verwerkt. Maar steeds vaker werken die medicijnen niet, of een stuk minder goed.

Candida

De bestrijding van een infectie met Aspergillus fumigatus en candida, allebei veel voorkomend bij mensen, wordt hierdoor lastiger. Voor mensen met een zwak immuunsysteem, bijvoorbeeld ouderen en patiënten met aids of kanker, kan het oplopen van een schimmelinfectie zelfs dodelijk zijn.

Het is voor het eerst dat het RIVM aanraadt zogenoemde kruisresistentie mee te nemen in de overweging of bepaalde antischimmelstoffen in de landbouw kunnen worden gebruikt. Vorig jaar riep ook de Gezondheidsraad op tot het beperken van het gebruik van antischimmelmiddelen in de landbouw.

Niet zonder EU

Demissionair minister Wiersma van Landbouw schrijft aan de Tweede Kamer dat Nederland zich binnen de EU inzet voor maatregelen tegen resistentie. Bijvoorbeeld door nieuw ontwikkelde antischimmelmiddelen alleen te gebruiken als geneesmiddel voor mensen en niet tegelijk ook in de landbouw te gebruiken.

Nederland zal niet zonder de EU overgaan tot het verbieden van bepaalde middelen in de landbouw, zegt zij. "We gaan als Nederland de resultaten van dit onderzoek actief in EU en internationaal verband delen, om urgentie te vergroten voor kruisresistentieproblematiek."

Zeven jaar na het dodelijke Stint-ongeluk in Oss hebben familieleden van de vier omgekomen kinderen in de rechtbank hun ongenoegen geuit over de houding van de producenten van de elektrische bolderkar. Volgens de families hebben ze nooit contact opgenomen, geen medeleven getoond en zich vooral beziggehouden met hun eigen zaak en imago.

In de rechtbank van Den Bosch plaatsten de nabestaanden foto's van de vier kinderen, waarna ze de rechtbank toespraken. Allemaal rekenen ze het de Stint-producenten zwaar aan dat ze na het ongeluk in september 2018 de media opzochten en aanschoven aan talkshowtafels om zo in hun ogen de slachtofferrol te pakken.

Met de getroffen families is geen enkel contact gezocht, vertelden ze. "Mensen uit heel Nederland stuurden ons kaartjes en bloemen. Maar van de producent van de Stint hebben we nooit iets vernomen", aldus de vader van de overleden zusjes Dana (8) en Liva (4). Zus Indy (toen 11) was het enige kind dat het Stint-ongeluk overleefde.

'Leven stortte in'

Vader Erwin vertelde in de rechtbank hoe hij op de ochtend van 20 september rond 09.00 uur een melding binnenkreeg van Omroep Brabant over het ongeluk op de spoorwegovergang, niet wetende dat het om de elektrische bolderkar ging waar drie van zijn kinderen in zaten.

Diezelfde ochtend werden hij en zijn vrouw Wendy naar de plaats van het ongeluk gebracht. "Bij aankomst hoorden we dat Dana en Liva het niet hadden overleefd en dat Indy op dat moment zwaargewond in het ziekenhuis lag."

Moeder Wendy zei nog steeds moeite te hebben in het dagelijks leven. "Mijn leven stortte in en ik krijg het niet meer opgebouwd zoals ik zou willen. Ik zie wel licht in de verte, maar ik kom er niet."

'Ramp op de weg'

Indy, inmiddels 18 jaar, maakte ook gebruik van haar spreekrecht. Ze is sinds het ongeluk gehandicapt en loopt moeizaam. Ze keek de Stint-producenten aan tijdens haar verhaal. "De pijn is er nog altijd: als ik kies voor een leuke dag met vrienden, heb ik vervolgens een week lang pijn. De Stint was een ramp op de weg, door jullie onverantwoordelijkheid."

Indy vertelde dat ze een paar dagen voor het fatale ongeluk ook al een keer in de kar tot stilstand was gekomen op het spoor, maar dat er toen geen trein aankwam. Ze vroeg de verdachten waarom de Stints niet waren gecontroleerd. "Was het echt nodig dat er eerst vier kinderen moesten overlijden en de begeleidster en ik zwaargewond raakten?"

Ook de moeder van 6-jarige Fleur en de vader van de 4-jarige Kris vertelden geëmotioneerd dat ze nog elke dag leven met het grote verdriet en gemis en dat de producenten van de Stint hun verantwoordelijkheid niet hebben genomen.

Begeleidster nooit wat verweten

Ook de begeleider die de Stint bestuurde was aanwezig in de rechtszaal, maar las haar verklaring niet zelf voor omdat ze dat te moeilijk vond. Haar advocaat vertelde namens haar dat haar leven sinds de fatale ochtend onomkeerbaar is veranderd. "In de Stint die ik bestuurde zat andermans meest kostbare bezit", aldus de begeleider, die altijd heeft aangegeven dat ze de kar op geen enkele manier tot stilstand kreeg.

Zowel fysiek als mentaal heeft ze zware klachten overgehouden aan het ongeluk; ze is volledig afhankelijk van hulp en zorg. "Zelfs een boek lezen of het zetten van een kopje koffie of thee kan ik niet alleen."

De nabestaanden hebben de begeleidster nooit wat verweten. De vader van Dana en Liva noemde haar in de rechtszaal een heldin, omdat zij er alles aan heeft gedaan om te proberen dit ongeluk te voorkomen. "Ik heb nooit aan haar getwijfeld, ook zij is slachtoffer geworden."

Stint-oprichter Edwin Renzen en Stint-ontwerper Peter Noorlander reageerden kort op de verhalen van de nabestaanden. "De verhalen die vandaag zijn gedeeld hebben een diepe indruk gemaakt. Ik ben me altijd bewust geweest van het leed en verdriet van de nabestaanden", aldus Noorlander.

Het OM verwijt de producenten van de Stint dat zij afwisten van de gebreken aan de Stint, maar dat zij daar niet naar handelden en de feiten verzwegen.

Vandaag was de derde dag van de zesdaagse strafzaak. Maandag gaat de strafzaak verder met het requisitoir; dan komt de officier van justitie met een visie op de feiten.