Er waren geen signalen dat de vader uit Beerta zichzelf en zijn kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) iets zou aandoen. Dat concluderen betrokken organisaties na een evaluatie van het drama. De kinderen kwamen dit voorjaar samen met hun vader door verdrinking om het leven. De man had hun auto in Winschoten van de kade in het water gereden.

De zoektocht naar de vader en zijn kinderen duurde ruim drie dagen en kreeg landelijk veel aandacht. Inmiddels is duidelijk dat de man kort nadat hij met de kinderen van huis was vertrokken het water inreed. Het duurde daarna nog dagen voordat de auto met de inzittenden werd teruggevonden.

De vraag was of de gemeente, politie en advies- en meldpunt Veilig Thuis vooraf hadden kunnen weten dat de vader hiertoe in staat was. Maar hun eigen onderzoeken laten zien dat die signalen er niet waren; de gebeurtenissen kwamen voor iedereen als een verrassing.

'Duidelijkheid en rust'

Veilig Thuis Groningen, advies- en meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling, heeft een extern onderzoeksbureau gevraagd de zaak te onderzoeken. De gemeenten Eemsdelta en Oldambt en de politie-eenheid Noord-Nederland deden zelf onderzoek.

Alle partijen komen tot de conclusie dat de situatie in het gezin stabiel leek, ondanks de scheiding van de ouders van de kinderen. De ouders hadden contact en voor de kinderen was een omgangsregeling.

"We hopen dat de conclusie dat dit drama niet te voorzien was, duidelijkheid en rust creëert voor de familie", laat Veilig Thuis Groningen in een reactie weten. "Die heeft aangegeven dit heel hard nodig te hebben."

Het drama heeft geleid tot een andere werkwijze bij de politie en Veilig Thuis. Het duurde nu zeven weken na de eerste melding voordat Veilig Thuis echt aan de slag ging bij het gezin. In de nieuwe werkwijze worden gezinnen beter in de gaten gehouden na een melding. Daar kan ook de politie bij worden betrokken.

De BBC zegt dat een Israëlisch-Amerikaanse organisatie wereldwijd kinderen met kanker misbruikt door ze in te zetten voor inzamelingsacties. Het geld dat wordt opgehaald, zou bestemd zijn voor de behandeling van de kinderen, maar die zien er niets van terug.

Onderzoekers van de BBC World Service zagen twee jaar geleden een aangrijpende advertentie op YouTube. "Ik wil niet sterven", zei een meisje uit Ghana dat Alexandra zou heten. Ze huilde. "Mijn behandelingen kosten veel geld", zei ze. Een crowdfundingscampagne voor haar zou bijna 600.000 euro hebben opgebracht.

De onderzoekers ontdekten meer van dit soort filmpjes. Veel daarvan waren gemaakt door een organisatie die in Israël en de VS is geregistreerd, met de naam Chance Letikva.

Met hulp van geolocatie, sociale media en gezichtsherkenningssoftware wisten de onderzoekers negen kinderen op te sporen. De acties voor deze negen alleen al zouden 3,4 miljoen euro aan donaties hebben opgeleverd.

Kaalgeschoren

Een van die kinderen was Khalil Tabasa uit de Filipijnen. Kort na zijn zevende verjaardag, in 2022, werd hij ziek. Hij had kanker. "Onze wereld stortte in", zegt zijn moeder tegen de BBC. Ze wilde een goede behandeling voor haar kind en daar was geld voor nodig. Via een lokale zakenman kwam ze in contact met een man die Erez heette.

Die bood aan geld in te zamelen en zei dat daar een video voor moest worden gemaakt. Die zou haar bijna 1300 euro per maand opleveren als de video veel donaties losmaakte.

De opnamen duurden twaalf uur. Khalils hoofd werd kaalgeschoren. Hij moest doen of hij zijn verjaardag vierde en om zijn tranen op te wekken, werden naast hem uien gesneden en kreeg hij menthol onder zijn ogen gesmeerd.

De documentaire van de BBC World Service:

De man die voor het filmpje verantwoordelijk was, was de Canadees-Israëlische zakenman Erez Hadari, zegt de BBC. Toen Khalils moeder na maanden nog niet had gehoord wat de video had opgebracht, nam ze contact met hem op. De video heeft geen succes gehad, was het antwoord. Ze kreeg 600 euro voor het maken van de opnames.

Dat bleek niet de waarheid. De video had in november 2024 zo'n 23.000 euro opgebracht. Khalil was toen al overleden.

Volgens de BBC ging Hadari op dezelfde manier te werk met Oekraïense en Colombiaanse kinderen. De BBC nam contact met hem op, maar hij liet de vragen van onderzoekers onbeantwoord.

Bruine beren die leven in het Apennijnen-gebergte in Italië zijn door intensief samenleven met de mens kleiner en minder agressief geworden dan soortgenoten op andere plekken. Dat concluderen Italiaanse wetenschappers in een onderzoek, waarbij onder meer is gekeken naar de genen en het gedrag van de dieren.

De zogenoemde Marsicaanse bruine beer leeft in een relatief klein deel van de Apennijnen, in Centraal-Italië. Het dier staat daar niet in contact met andere populaties bruine beren, zoals die in de Alpen. De beer is daarnaast zeer zeldzaam: er leven volgens de laatste schattingen van dierenorganisaties nog zo'n zestig in het wild.

De onderzoekers schrijven in hun studie, die gisteren werd gepubliceerd in het vakblad Molecular Biology and Evolution, dat de beren in het gebied al duizenden jaren samenleven met mensen. In die tijd is hun leefgebied steeds kleiner geworden en geïsoleerder geraakt, onder meer door houtkap en de opkomst van landbouw.

Minder agressief

Sinds de Romeinse tijd leven de beren afgezonderd van andere berenpopulaties en dat heeft dus geleid tot veranderingen in de genen, schrijven de wetenschappers.

Voor de studie zijn de genomen, of de volledige set van genen, van bruine beren uit de Apennijnen, Centraal-Europa en Noord-Amerika in kaart gebracht en met elkaar vergeleken. Daaruit bleek dat de genen van de Italiaanse beren die onder meer van invloed zijn op agressiviteit afwijken van de genen van anderen beren.

In de praktijk zijn ze daardoor minder agressief. Het is volgens de wetenschappers niet duidelijk of dat komt doordat agressieve beren in de kleine populatie vaker werden gedood door mensen en dat daardoor het 'agressie-gen' minder dominant is geworden, of dat de beren zichzelf hebben aangepast om zo in het kleine gebied beter met mensen te kunnen samenleven.

'Waarborg dit soort genen'

Wel staat volgens de onderzoekers vast dat de veranderingen in de genen hebben geleid tot "een veel minder agressieve berenpopulatie", wat weer tot minder conflicten tussen beer en mens heeft geleid.

Giorgio Bertorelle, een van de onderzoekers verbonden aan de universiteit van Ferrari, zegt in een persbericht van Oxford University Press dat de bevindingen duidelijk zijn. "Interacties tussen mens en dier zijn vaak gevaarlijk voor het voortbestaan van een soort, maar kunnen ook de evolutie van eigenschappen bevorderen die conflicten verminderen", zegt hij, doelend op het minder agressieve gedrag van de Italiaanse beren.

Volgens hem moet er bij het beschermen en 'aanvullen' van dieren in gebieden die door menselijk toedoen ernstig worden bedreigd daarom goed gekeken worden naar dit soort genetische aanpassingen, om deze te waarborgen.