Niet één keer de stoep open voor de aanleg van glasvezel maar twee keer, soms binnen een paar weken. De aanleg van glasvezelnetwerken gaat hard en meer dan 100.000 woningen hebben inmiddels twee glasvezelkabels in hun straat, blijkt uit cijfers van onderzoeksbureau Telecompaper. Vooral de laatste maanden komen er veel huizen bij die twee kabels voor de deur hebben.

In veel gebieden is de afgelopen jaren glasvezel aangelegd om snel internet mee mogelijk te maken. Met name KPN gaat door met de aanleg van eigen glasvezelkabels, ongeacht of er al een concurrent actief is.

Dat is een bewuste keus, zegt KPN. Het telecombedrijf wil klanten die nu via het verouderde kopernetwerk diensten afnemen, overzetten op glasvezel van KPN. In theorie zou het ook via het glasvezelnetwerk van concurrenten diensten kunnen aanbieden, maar het telecombedrijf kiest voor een eigen netwerk.

"We zijn bezig ons kopernetwerk te vervangen door glasvezel. Dat doen we ook op plekken waar al een netwerk in de grond ligt", zegt Wouter Stammeijer, directielid bij KPN. "Vroeger had je koper en coax en straks heb je glasvezelnetwerken. Dat geeft veel keuze voor de consument."

Het bedrijf wil de komende drie jaar 80 procent van zijn kopernetwerk hebben vervangen door glasvezel. Dat betekent dus ook dat meer huishoudens een tweede glasvezelverbinding krijgen. Soms spreken aanbieders af wanneer daarvoor in de straat wordt gegraven, maar in de praktijk betekent het vaak dat de straat twee keer in korte tijd open gaat.

'Complete waanzin'

Concurrent Delta vindt het aanleggen van een tweede netwerk een slecht idee. "Dubbele uitrol van glasvezel is complete waanzin", zegt directeur Michiel Admiraal. "Straten gaan twee keer open, het is kostbaar en daar draait de consument voor op. En milieutechnisch leidt het tot extra CO2-uitstoot."

Toezichthouder Autoriteit Consument & Markt is blij met meerdere kabels in de grond en noemt het een goede ontwikkeling voor concurrentie en de keuzevrijheid van consumenten en bedrijven.

De strategie van KPN heeft tot gevolg dat het voor bedrijven lastiger wordt om de investeringen in glasvezel terug te verdienen.

"Het aanleggen is een heel dure zaak en je gaat het pas terugverdienen als de lijnen ook daadwerkelijk worden gebruikt", zegt Erik Compter van Telecompaper. "Uiteindelijk gebruiken mensen thuis maar één lijn. Je hebt de coax-lijn van Ziggo en je hebt twee glasvezellijnen, dan zijn er partijen die dus niks verdienen op hun lijn."

Hij noemt het luxe dat Nederland zo veel goede verbindingen heeft. "We hebben sowieso op telecomgebied, zowel mobiel als vast, hele goede netwerken. Daardoor kunnen consumenten hele goede diensten krijgen."

Ruim 7 miljoen aansluitingen

Verschillende bedrijven zijn bezig met de aanleg van glasvezelnetwerken, die snel internet mogelijk maken. KPN heeft verreweg de meeste huizen aangesloten, daarna volgen Delta en Dutch Open Fiber.

Gemeenten moeten het aanleggen van glasvezel toestaan als aan voorwaarden uit de telecomwet wordt voldaan.

Inmiddels zijn 7,1 miljoen huizen aangesloten op glasvezel. In een jaar tijd kwamen er zo'n 1,5 miljoen aansluitingen bij. Volgens de planning is eind 2026 vrijwel heel Nederland aangesloten op glasvezel, op tienduizenden huizen na die volgens de telecombedrijven niet rendabel genoeg zijn voor de aanleg.

Het laatste grote warenhuis van Duitsland, het noodlijdende Galeria Karstadt Kaufhof, sluit 16 van de 92 winkels. Ook worden 1400 van de 12.800 personeelsleden ontslagen.

Eerder werd al bekend dat op het hoofdkantoor 900 van de 1800 mensen hun baan verliezen. Het hoofdkantoor in Essen gaat dicht en wordt ondergebracht in het gebouw van een filiaal in Düsseldorf.

Het warenhuis verkeert in financiële problemen. Volgens de curator is bij het aanwijzen van de filialen die dicht moeten, gekeken naar het belang van werknemers en naar de impact op de stadscentra. Tientallen Duitse steden zaten de afgelopen weken in spanning over welke filialen open mogen blijven.

Uitstel van betaling

Galeria Karstadt vroeg in januari voor de derde keer in ruim drie jaar uitstel van betaling aan. Dat was volgens topman Olivier Van den Bossche onder meer te wijten aan de betalingspositie van de Oostenrijkse Signa-groep, de eigenaar van het concern. Daardoor was het toegezegde geld voor modernisering van de winkels niet meer beschikbaar.

Twee samenwerkende investeringsmaatschappijen, het Amerikaanse NRDC Equity Partners en BB Kapital van een Duitse ondernemer, willen de warenhuisketen nu overnemen. De Duitse investeerder zegt dat er met deze ingreep een betere duurzame en economische basis is voor de toekomst van het warenhuis. Het is de bedoeling dat de overname in juli rond is.

Hudson's Bay

De Amerikaanse maatschappij NRDC is van dezelfde eigenaar als de Hudson's Bay Company, Richard Baker. Hudson's kocht de warenhuizen al eerder, in 2015, toen de huidige Galeria-topman Van den Bossche er de leiding had. Maar de investeerder trok zich geleidelijk terug na de fusie met Signa. In 2019 verdween Hudson's helemaal uit Europa, na de mislukte overname van V&D.

Het aantal winkels in de Duitse binnensteden neemt sinds 2015 gestaag af. De warenhuizen trokken met hun brede aanbod van oudsher veel mensen naar de stad, maar hebben al jaren veel concurrentie van online winkels. De coronapandemie heeft die trend versneld.

Bijna tachtig jaar na de Tweede Wereldoorlog rilde de Nederlandse vlieger André Hissink nog als hij terugdacht aan de bombardementen op de Maasbruggen bij Venlo in 1944. "Die waren zo moeilijk. Daar wilden we niet graag heen."

Hij waant zich weer in zijn cockpit als hij vertelt over zijn bombardementsvluchten. "Het was de moeilijkste stad die ik me herinner. Die rotbruggen. Van onze hoogte waren die bruggen een streepje van misschien twee centimeter. Zo moeilijk om te raken. Left, bombing, go."

Hissink vertelt zijn verhaal kort voor zijn overlijden in de podcast Bevriende Bommen. Een podcast van NOS-presentator Rob Trip over de veelal onbekende verhalen over de geallieerde bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Duizenden en duizenden mensen kwamen om in plaatsen als Doetinchem, Eindhoven, Breskens, Huissen, Amsterdam, Westkapelle, Den Helder, Den Haag en dus ook in Venlo.

Hissink is 103,5 jaar oud - hij hecht veel aan dat half jaar- als hij zijn verhaal doet vanuit Canada, zijn tweede thuisland. Ongeveer 900 Nederlanders waren in dienst bij the Royal Air Force, als piloot of technicus op de grond. Hissink was de laatste Nederlandser RAF-vlieger die zijn verhaal nog kon vertellen.

Nadat hij aan het begin van de oorlog Nederland was ontvlucht, liet Hissink zich opleiden tot piloot omdat hij het zijn plicht vond mee te helpen aan de bevrijding van Europa. 69 bombardementsvluchten maakte hij.

Doelen in Nederland waren voor hem echt iets anders dan bombardementen boven Frankrijk of Duitsland. "Dan zit je boven je eigen land en dan denk je: dat zijn onze mensen down there. Die willen wij geen kwaad doen. Die bommen moet je zo goed mogelijk richten en laten vallen."

Een aantal keren moest hij naar Venlo, naar de spoor- en verkeersbrug over de Maas. Duitse soldaten hadden zich rondom de brug verschanst. Zij wilden de brug heel in handen houden, om materieel en manschappen vanuit Duitsland naar Nederland te krijgen. De geallieerden wilden dit juist voorkomen.

"Een moeilijk doel. En dat wisten de moffen ook", zegt Hissink.

Veel van bommen raakten niet de bruggen, maar Venlo zelf, waarschijnlijk ook die van André Hissink. Midden in de stad, vlak bij de Maas woonde dat najaar van 1944 de familie Seuren. Voor de podcast ging Rob Trip op bezoek bij de jongste zoon van de familie.

Paul Seuren is het enige kind van het gezin die het bombardement heeft overleefd. Zes broertjes en zusjes waren op slag dood. Paul, een baby van nog geen half jaar oud, werd samen met zijn moeder gevonden.

"Zij had mij nog in de armen en ze lag met mij op het puin. Ik heb dat later gehoord van een buurvrouw. Die heeft dat zelfs nog gezien, dat mijn moeder daar lag met mij."

Zij overleed twee dagen later aan haar verwondingen. "Ze heeft nooit geweten dat de zes kinderen dood waren."

Nevenschade

Meer dan 200 mensen kwamen dat najaar van 1944 in Venlo om door de bombardementen. De stad was verwoest. De gevolgen zijn net als in andere steden nog altijd te zien: veel nieuwbouw afgewisseld met een oud pand.

In de podcast gaat Rob Trip in ook op de vraag of slachtoffers van de bombardementen de geallieerden iets kwalijk nemen. Tachtig jaar na het bombardementen is Paul Seuren heel resoluut. "Nee," zegt hij. Hij zegt dat de piloten een onmogelijke opdracht hadden: die bruggen waren van zo'n hoogte met zoveel afweergeschut niet te raken.

"Daar ben ik nooit extra boos om geweest. Hoe zeggen ze dat tegenwoordig? Wij waren collateral damage, nevenschade."