Na druk van de Tweede Kamer wil demissionair minister Wiersma toch proberen om op 1 januari een verbod op het gebruik van stroomstootwapens in de veehouderij te laten ingaan. Daar is het eigenlijk te laat voor, geeft zij in een brief toe.

Wiersma had eerder aan de Kamer toegezegd dat het verbod met ingang van 2026 een feit zou zijn. Maar tot nu toe bleef het stil, tot ongenoegen van een ruime meerderheid in de Tweede Kamer. Die wees de minister er deze week in schriftelijke vragen op dat de tijd dringt.

Normaal gesproken zit er twee maanden tussen het moment dat de minister een verbod ondertekent en de inwerkingtreding, schrijft Wiersma nu. Maar zij ziet ruimte "om gebruik te maken van een uitzonderingsgrond op de vaste invoeringstermijn".

Ze stelt dat ze op 28 juli een positief advies kreeg van de Raad van State, maar dat het nog "enige tijd heeft gekost" om de op- en aanmerkingen in de wet te verwerken. Die moet ook nog door de ministerraad worden goedgekeurd.

Schokken op kop en snuit

Het gebruik van stroomstootwapens om koeien en varkens met elektrische schokken in de veehouderij in vrachtwagens te drijven, is omstreden. De wapens mogen nu nog gebruikt worden, maar alleen op de billen en dijen van een dier.

In de praktijk worden echter ook vaak schokken op de kop en de snuit van varkens uitgedeeld, blijkt uit een video die in 2022 door de organisatie Varkens in Nood werd onthuld. Dat staat gelijk aan dierenmishandeling.

Het was Wiersma's voorganger Adema die de Tweede Kamer na een motie van de Partij voor de Dieren en de VVD beloofde dat er een verbod zou komen. De huidige minister wilde daar eerst niet aan, maar ging uiteindelijk toch overstag.

'Genoeg tijd gehad'

De Kamer hamerde er deze week op dat zij nu ook echt uitvoering moet geven aan de "heldere opdracht" van de Kamer, omdat de" tijdige inwerkingtreding in gevaar komt".

In reactie op haar brief zegt de Partij voor de Dieren dat uitstel "onacceptabel" is. Wiersma moet er, wat betreft deze partij, echt voor zorgen dat het verbod op 1 januari ingaat. "Dit is al heel lang de wens van een ruime meerderheid van de Kamer. Ze heeft alle tijd gehad om dit te regelen."

De VVD vindt het "goed nieuws dat er verbod komt zoals eerder toegezegd".

De rook stijgt nog op boven het woontorencomplex in Hongkong, waar gisteren een verwoestende brand woedde in zeven van de acht torens. Een dag later wordt er in de zwartgeblakerde gebouwen nog volop gezocht naar overlevenden, leven naasten tussen hoop en vrees en hebben getroffenen die alles kwijt zijn geen idee waar ze de komende nacht slapen.

Het dodental van de brand staat vooralsnog op zeker 55, maar zal hoogstwaarschijnlijk aanzienlijk oplopen gezien de bijna 300 vermisten. Zo schrijft persbureau Reuters over een Google Docs-pagina waar vermiste personen aan toegevoegd kunnen worden.

De omschrijvingen zijn kort en zakelijk: "Schoonmoeder, in de zeventig, vermist". Of: "Een jongen en een meisje" en "Hoogste verdieping: 33-jarige man". Mensen die de brand hebben overleefd, bijvoorbeeld omdat ze niet thuis waren, brachten de nacht door in geïmproviseerde opvangcentra zoals in een nabijgelegen school.

Persbureau AP sprak in zo'n noodopvang met een bewoner, Lawrence Lee, die nog geen idee heeft van het lot van zijn vrouw. "Toen het vuur begon, zei ik haar over de telefoon dat ze moesten ontsnappen. Maar toen ze uit het appartement was, waren de hallen en trappengangen al gevuld met rook en het was donker. Dus ze moest wel terug naar het appartement."

Reuters sprak met een 52-jarige vrouw die naar haar dochter aan het zoeken was bij een noodopvang. "Zij en haar vader zijn er nog steeds niet uit. Ze hadden niet genoeg water om ons gebouw te kunnen redden", zei ze. De vrouw had een foto bij zich van haar dochter bij haar afstuderen.

De 66-jarige Harry Chung woonde meer dan veertig jaar in het complex. Hij hoorde rond 14.45 uur (lokale tijd) een hard geluid en zag daarna vlammen bij een andere toren. "Ik pakte meteen mijn spullen. Ik weet niet eens hoe ik me nu voel. Ik denk alleen maar: waar slaap ik vannacht?"

Ook zoeken mensen volop naar hun in allerijl achtergelaten huisdieren. Dierenorganisaties krijgen tientallen telefoontjes met hulpverzoeken van bewoners. "We hebben inmiddels een lijst met meer dan honderd zaken", zegt Anson Cheng van dierenorganisatie Hong Kong Guardians, tegen Reuters. De lijst wordt weer gedeeld met brandweerlieden, zodat zij in de appartementen kunnen zoeken.

Gebouwd in regelarme tijd

In het woontorencomplex woonden ruim 4600 mensen, verdeeld over zo'n 2000 appartementen. Dergelijke woontorens zijn typerend voor het door heuvels en water opgesplitste Hongkong, waar vlak land zeldzaam is en de 7,5 miljoen inwoners opeengepakt wonen in relatief kleine appartementen.

Vanwege dat structurele gebrek aan woonruimte staat de zakenstad ook standaard hoog in lijsten met duurste steden ter wereld. De Wang Fuk Court-torens werden begin jaren 80 gebouwd. AP schrijft dat de appartementen mogelijk niet waren uitgerust met brandalarmen of sprinklersystemen.

Verder stammen de gebouwen uit een tijd voordat regels bij nieuwbouw werden aangescherpt, waarbij onder meer verdiepingen met rookvrije 'brandveiligheidszones' werden verplicht, waar mensen naartoe kunnen vluchten in het geval van brand.

Een dag na de brand gaat het vizier steeds meer op dergelijke hiaten in de brandveiligheid en ook eventuele nalatigheid bij de renovatie van de woontorens: op het moment van de brand stonden de torens in steigers van bamboe.

Op sociale media schrijven bewoners over die nalatigheid en kostenbesparingen, die ze noemen als oorzaak van de brand. Ook worden er video's gedeeld waarop te zien is hoe bouwvakkers aan het roken zijn op de steigers, aldus Reuters en de South China Morning Post, een krant gevestigd in Hongkong.

Inmiddels is Hongkong-leider John Lee in gesprek gegaan met de bouwsector over het gebruik van steigers van bamboe, en die te vervangen door metalen varianten. Het komt te laat voor mensen die door het verwoestende vuur zijn omgekomen of hun huis en bezittingen zijn kwijtgeraakt en nu verkeren in een staat van rouw of wanhoop.

De South China Morning Post schrijft over Lam, een 76-jarige man die zijn oudere broer is verloren door de brand. Naar zijn schoonzus en neef wordt nog gezocht. "Ze hebben sinds gisteren de telefoon niet meer opgenomen."

Zoeken tussen persoonlijke eigendommen

In een gemeentezaal liggen foto's en persoonlijke eigendommen van slachtoffers ter identificatie. De meesten verlaten de zaal hevig aangeslagen en in tranen. Anderen blijven gissen naar het lot van hun naasten.

Bijvoorbeeld meneer Wan, die zoekt naar zijn schoonvader, die ingesloten was op de 31ste verdieping van een van de torens. "We vrezen dat hij is overleden, maar zijn foto ligt hier niet", zegt hij. "We zijn bang dat de brandweerlieden hem niet hebben gevonden. Ik hoop dat de lockdown snel wordt opgeheven, zodat we zelf in het gebouw kunnen kijken."

Jakarta is Tokio gepasseerd als de grootste stad ter wereld. In de Indonesische hoofdstad wonen 42 miljoen mensen, blijkt uit een nieuwe telling van de Verenigde Naties. In Tokio zijn dat er 33 miljoen.

Ook Dhaka is Tokio voorbij op de lijst. De hoofdstad van Bangladesh heeft 37 miljoen inwoners. De VN verwacht Dhaka halverwege deze eeuw ook Jakarta passeert. Tokio zal dan door bevolkingskrimp als gevolg van vergrijzing naar de zevende plaats zijn gezakt. Dan wonen daar naar verwachting 31 miljoen mensen.

De veranderingen zijn niet alleen het gevolg van verschillen in bevolkingsgroei. De onderzoekers gebruikten een andere manier van berekenen, zodat informatie uit verschillende landen beter met elkaar vergeleken kon worden. De vorige telling was in 2018.

Jakarta dreigt overigens onleefbaar te worden door de stijging van de zeespiegel, verkeersproblemen en luchtvervuiling.

Indonesië bouwt daarom aan een nieuwe hoofdstad: Nusantara dat 1200 kilometer noordelijker lig op Borneo. De bedoeling is dat die stad in 2045 klaar is.

45 procent stadsbewoner

De aarde telt nu 8,2 miljard inwoners. 45 procent daarvan woont in grote steden. In 1950 was dat nog 20 procent. In 2050 zal 66 procent van de mensen in steden wonen.

In Azië liggen de meeste 'megasteden', met meer dan tien miljoen inwoners. Van de megasteden in de top-10 ligt alleen de Egyptische hoofdstad Caïro niet in Azië.