Israël heeft een luchtaanval uitgevoerd op Beiroet. Bij de aanval is een woongebouw in een buitenwijk van de Libanese hoofdstad geraakt, meldt het Israëlische leger op Telegram. Het Libanese ministerie van Gezondheid meldt dat er een dode is gevallen en 21 mensen gewond zijn geraakt.

Op beelden zijn flinke rookpluimen te zien. Volgens Al Jazeera zijn er twee raketten afgevuurd op een drukke buurt. Meerdere gebouwen en auto's hebben schade opgelopen. Bewoners hoorden straaljagers overvliegen, meldt persbureau Reuters. Veel mensen vluchtten hun huis uit, uit angst voor meer aanvallen.

Het Israëlische leger zegt dat de aanval gericht was op de stafchef van Hezbollah, maar noemt geen naam. Volgens meerdere bronnen gaat het om Haitham Ali Tabatabai, de nummer twee binnen de militante organisatie. Het is niet bekend of hij bij de aanval is omgekomen. Hezbollah heeft nog geen mededelingen gedaan over de aanval.

Wapenstilstand

Officieel geldt al een jaar een wapenstilstand tussen Israël en Hezbollah in Libanon. Israël voert nog bijna dagelijks aanvallen uit op het zuiden van Libanon. In de hoofdstad Beiroet waren al sinds juni geen aanvallen meer geweest.

Afgelopen week werd nog een Palestijns vluchtelingenkamp in Libanon gebombardeerd, waarbij dertien mensen werden gedood.

Bij het staakt-het-vuren is met Libanon afgesproken dat Hezbollah ontwapend zou worden. Israël claimt dat Hezbollah juist bezig is zich te herbewapenen.

Twee huizen in Geldrop zijn beschadigd geraakt door brand. Het vuur brak rond 12.30 uur uit door nog onbekende oorzaak.

Het vuur ontstond in een van de woningen en sloeg over naar het huis ernaast. Alle bewoners konden op tijd naar buiten komen. Niemand raakte gewond.

Bij de brand kwam veel rook vrij:

De brandweer kwam met meerdere blusvoertuigen ter plaatse en kon voorkomen dat het vuur oversloeg naar een derde woning. Omroep Brabant schrijft dat een deel van een van de panden gesloopt moest worden om goed bij de brandhaard te kunnen.

Een woordvoerder van de brandweer zei rond 15.00 uur dat het vuur onder controle was. Wel wordt er nog nageblust.

Italië en Oostenrijk onderzoeken allebei of ze de Florentiner-diamant kunnen terugkrijgen. Meer dan honderd jaar was de eeuwenoude kunstschat kwijt, maar deze maand bleek die in een kluis in Canada te liggen. De voormalige keizerlijke familie Habsburg ziet de steen als privébezit, volgens Italië en Oostenrijk is het een schat van nationaal belang. Wie krijgt gelijk?

"Het gaat echt niet om kroonjuwelen, dit is privébezit!", zegt Karl Habsburg namens de familie. Hij haalde de Florentiner uit de wereld van complotten en mysterie door een familiegeheim te onthullen en bekend te maken dat de diamant in een kluis in Canada ligt.

De familie die aan het hoofd stond van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie hield meer dan honderd jaar geheim dat de historische diamant nog bestaat en wil niets weten van eventuele claims. Habsburg zegt dat het juweel privébezit was, dat werd meegenomen door zijn grootmoeder, keizerin-weduwe Zita, toen ze in Canada in ballingschap ging. In een Oostenrijks televisie-interview met Habsburg houdt een journalist hem voor dat de redactie geen enkele historicus kon vinden die het eens is met die lezing.

Beroep op oude wetten

Met de publicatie van nieuwe foto's, getuigenissen en rapporten uit de kluis in Canada zien de juridische rechtsopvolgers van de dubbelmonarchie hun kans schoon. De Oostenrijkse vicekanselier Andreas Babler heeft juristen aan het werk gezet om uit te zoeken hoe het kostbare kleinood terug naar Wenen kan komen.

De Weense advocaat Philipp Springer denkt dat Oostenrijk een kans maakt, maar de familie staat er misschien beter voor. "Oostenrijk zal zich waarschijnlijk beroepen op de Habsburgwet uit 1919, die bepaalde dat ongeveer al het keizerlijke bezit in Oostenrijk toebehoort aan de jonge republiek. De familie vindt dat de Florentiner-diamant daar niet onder kan vallen, omdat die op dat moment het land al uit was.

"Maar dat maakt eigenlijk niet uit, want de diamant zat in een soort trust en die is per definitie ondeelbaar", zegt Springer. "Waar de diamant ook was." De familie heeft een sterker verhaal met het Verdrag van Saint-Germain dat na de Eerste Wereldoorlog de boedelscheiding van de monarchie bepaalde. Springer: "Daarin staat duidelijk dat er geen claim gelegd kan worden op spullen van de voormalige machthebbers buiten Oostenrijk."

"Warmgeel als een goede Schotse whiskey", de Weense juwelier Köchert keek naar de staat van de 137-karaats Florentiner:

Zo'n achthonderd kilometer naar het zuiden, in Florence, heeft men ook het oog laten vallen op de steen, die nota bene de naam van de stad draagt. De Florentiner was in bezit van de Italiaanse Medici's, de groothertogen van Toscane. Als die titel in de 18e eeuw in handen komt van de Oostenrijkse keizer verbreekt hij een testament waarin staat dat de juwelen, waaronder de Florentiner, moeten blijven waar ze zijn. Keizer Frans I Stefan verhuist de schatten naar Wenen.

Uit de Medici-residentie

Na de Eerste Wereldoorlog was de Florentiner "verdwenen", maar in die periode heeft Oostenrijk wel andere Toscaanse juwelen teruggegeven aan Italië. "En daar zit mogelijk een precedent", zegt Cristina Acidini, een Florentijnse kunsthistoricus.

"Het is duidelijk dat het juweel de Toscaanse staat toebehoorde en dat de Habsburgers het hebben onteigend", vervolgt ze. Acidini ziet al voor zich hoe de Florentiner terug zal keren bij de andere juwelen in de oude Medici-residentie. "Het is een juweel waarmee de kracht en goede smaak van de familie werden benadrukt. Het zou een nieuwe attractie worden van groot cultureel belang."

"Italië heeft misschien wel de beste papieren", vindt ook de Weense advocaat Springer. "In het Verdrag van Saint-Germain wordt gesproken over privéjuwelen van de Medici en wordt opgeroepen tot een onderzoek of ze niet teruggegeven moeten worden aan Toscane."

Stille diplomatie

Kunsthistoricus Acidini vindt dat er op het hoogste niveau over gesproken moet worden. "Presidenten, regeringsleiders en ministers van Cultuur moeten rechtstreeks met elkaar in gesprek." Een terugkeer zou het gedroomde resultaat zijn, al zou ze een wisseltentoonstelling met de Florentiner ook al vieren als een succes.

De gemeenteraad van Florence dringt in Rome al aan op actie, maar de Italiaanse en Oostenrijkse autoriteiten laten zich alleen uit in vaagheden. De eerste stappen worden achter de schermen gezet, volgens de regels van de stille diplomatie. Pas voor een rechter zal blijken wat de afspraken van meer dan honderd jaar geleden nu nog waard zijn.